กิจกรรมปี ๒๕๕๕ : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 38 / 61

มีแต่บุญและบาปเท่านั้น ที่ครอบครองมนุษย์อยู่ ขึ้นอยู่กับว่า ชีวิตช่วงนั้นอะไรได้ช่องส่งผลก่อน ๑๔ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๕

ถ้าคนทำบาปเยอะ ๆ ในยุคสีธรรมเสื่อม พยามาร์จะเอาบาปของทุกคนมารวมกัน ส่งกลับมา...ทำให้ปวิณาศได้ ๑๒ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๕

อย่าไปกู้เงินมาทำบุญ ทำให้หมดใจ แต่ อย่าให้หมดตัว ๒๗ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๕

เราต้องสังบุญให้มากๆ เมื่อบุญมาก บรรวก็มาาก สมบัตก็มาาก ๑ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๕๕

ใครรวย ก็ไม่เท่า เรารวย ๑ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๕

ทุกเช้าให้ลูกขึ้นมาเตรียมอาหารใส่บาตรพระ เป็นการสั่งสมบุญประจำวันของเรา และสืบทอดอายุพระพุทธศาสนา รักษาธรรมเนียมที่ดีนี้ไว้ ให้มหาชนพุทธบริษัทได้เห็น เขาจะได้ทำตาม พระพุทธศาสนาาจะได้เจริญรุ่งเรือง เป

ทรัพย์ในโลกมนุษย์ เขามีอไว้สำหรับสร้างบารมี ไม่ใช่เพื่ออวด เอาไว้ชมกัน ๑ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๕๕

ทรัพย์ว่า...ยากแล้ว แต่การตัดสินใจสะทรัพย์ ออกจากใจ...ยิ่งากกว่า ๔ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๕๕

ในช่วงชีวิตหนึ่งของเรา ต้องมีโอกาสไปนอนบนเตียงคนป่วย เมื่อถึงตอนนั้น... ศาสตรืทุกศาสตรืที่เรียนมา ช่วยอะไรเราไม่ได้ ต้องสวดทั้งหมด จะเป็นเศรษฐศาสตร์ วิทยาศาสตร์ รัฐศาสตร์ มีแต่พุทธศาสตร์... ความรู้ของ

เมื่อยามเจ็บป่วย ให้ใจอยู่ในบุญ ต้องทำใจให้เบิกบาน ให้อยู่เหนือความทุกข์ ความวิตกกังวล 5 มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๕

"พระธรรมกาย" นี้แหละ จะเป็นที่พึ่งที่ระลึกที่แท้จริงของเรา ไม่ว่าพจะอยู่บนเตียงคนป่วย หรืออยู่ในสถานการณ์ต่างๆ ก็ตาม 5 ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๕๕

จะยิ้มได้เมื่อภัยมา... ก็ต่อเมื่อเข้าสู่พระธรรมกายนี้แหละ ถ้ายังไม่ถึงละก็...ยิ้มยาก เวลาภัย... มันจะหดหู่ใจ จะหมองใจ ต้องถึงพระธรรมกายถึงจะยิ้มได้ ไม่มีจะใสๆ สว่างใส ๕ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๕๕

วันนี้นึงเราทุกคน จะต้องไปเจอภาวะที่คับขัน เราจะต้องเปลี่ยนแปลงภาวะนั้น ให้เป็นภาวะแห่งสุขสมดุลสุข สุขด้วยการอยู่ในอูแห่งทะเลบุญ ในกลางพระธรรมกายในของเรา ให้เห็นท่าน ชัด ใส แน่ม ให้ได ตลอดเวลาเลย ๕

ความแก่ ความชรา ไม่ต้องหา ได้มาฟรี ๆ แต่บุญบารมี...เราต้องลงทุน ๑๕ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๕

เวลาลในโลกนี้เหลือน้อยลงไปทุกที ทั้งความแก่ ความตาย ก็ออยู่จ้องเล่นงานเราตลอดเวลา ๑๕ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๕

การเดินทางครั้งสุดท้าย เมื่อเราใกล้จะตาย ช่วงนั้น...อย่าเอาใจไปเกาะอะไร หยุดไปในกลางตัวนึง ๆ อย่างเดี่ยว ๑๐ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๕๕

ชีวิตหลังความตายั่นยาวนาน ผู้ลาฉบจิยอมลำบากสั่งสมบารมีในช่วงสั้น เพื่อสบายในช่วงยาว...หลังความตาย ๑๕ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๕๕

ชีวิตหลังจากตายแล้ว ไม่มีการหว่าน ไม่มีการไก ไม่มีการทำไร่ทำสวน ไม่มีการทำม้าค้าขาย เป็นอยู่ได้ด้วยบุญและบาป ที่สั่งสมเอาไว้ตอนเป็นมนุษย์ ๒๑ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๕

ชีวิตในปรโลก เป็นอยู่ได้ด้วยบุญ ด้วยบาป ด้วยตัวของเราเอง อุตตา หิ อุตตโน นาโค เราต้องพึ่งตัวเอง ต้องช่วยตัวเอง ด้วยการสั่งสมบุญไว้มาก ๆ ตอนยังมีชีวิตอยู่ อย่าไปหวังให้ผู้อื่นมีชีวิตอยู่ ทำบุญอุตติส่ว

ผู้ที่อยู่ในโลก มีความปรารถนาบูชาอย่างยิ่ง เพราะบุญเป็นทุกสิ่งในโลก ๖ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๕๕